Antilope canyons

Morghu mensjes. ..

Vandaag is weer een dag dat we er vroeg uitmoeten omdat er wat gereserveerde afspraken staan.
THE ANTILOPE CANYONS.

Omdat er 2 verschillende canyons zijn splitsen we ons op vandaag.
Paul en Karen nemen de upper canyons, deze zijn makkelijker begaanbaar hebben geen trappen en is minder lang en je word er met een open jeep heen gebracht.
Jan en ik nemen de lower canyons, deze liggen een stuk dieper, zijn via smalle zeer steile trappen te bereiken en zitten een paar smalle doorgangen in,ook is deze canyon 3 keer zo lang.Hier moeten we zelf heenrijden, maar gelukkig liggen ze op 10 minuten vanaf ons hotel.

Zoals gezegt gaan Paul en Karen met een jeep dus we droppen hun bij het vertrek centrum en dan rijden Jan en ik snel door naar onze lokatie.
Het is allemaal zo geboekt dat we precies uit moeten komen qua tijd.

Aangekomen bij onze lower canyon betalen we natuurlijk weer het recht om op indianen grind te mogen komen, en daarna de entree voor de Canyon. .
Met groepjes van 15 a 20 mensen worden de bezoekers onder leiding van een Indianen gids de canyons in geleid.
Net voordat onze groep aan de buurt is komt er een hele buslading Chinezen aanlopen die ons voorgaan...dat is shit!!

Maar aangekomen bij de canyon ingang zien we dat de Chinezen met 3 gidsen met een noodgang door de canyon gejaagd worden..Helemaal mooi.
Ik vertel tegen Jan dat ik achteraan wil blijven lopen, zodoende kunnen we achterwaarts wat foto's maken zonder mensen erop.

Via een diepe steile trap moeten we de canyon in...als ik boven aanstaan krijg ik de hoogtevrees kriebels....Ik ga nog liever 20 keer naar de top van de berg in Palm Springs dan dit..

De canyons zijn echt schitterend  mooi..maar de foto's  spreken voorzich.

Als we een klein stukje gelopen hebben horen we de volgende groep achter ons aankomen...das weer jammer.
Maar toch ook weer niet;
Onze gids verteld eigenlijk niks maar de gids van de groep achter ons verteld aan 1 stuk door...en als hij even niks zegt dan pakt hij zijn indianen fluit om er wat op te spelen...dat geeft een heel gaaf effect in de canyon...

Als we iets meer dan een uur later weer boven komen is het goed heet geworden buiten, we rijden meteen terug naar de plek waar we Paul en Karen weer oppikken.
De planning was om bij de haven te gaan kijken, maar de temperatuur loopt dusdanig op en de vermoeidheid van de afgelopen dagen begint aardig door breken.
Dus we besluiten om bij Denny's te gaan lunchen en dan een middag helemaal niks te doen en lekker bij het hotel zwembad te gaan liggen.

S'avonds gaan we eten bij een Italiaans restaurant wat vlak naast het hotel ligt.
Het restaurant bestaat uit een oude radarboot welke nu geheel verbouwd is en op het land staat, maar de binnenkant, het rad en de motor zitten er allemaal nog in.
Hier hebben we heerlijk gegeten en daarna is er weer een dag voorbij.