Yellowstone- jackson

Howdie... 

Jaa.. tis weer tijd om ook dit stukje bijzonder Amerika achter ons te laten... 
Dus ik ga weer aan het puzzeltje beginnen om alles in de auto te krijgen ... dat begint steeds lastiger te worden met die steeds dikkere koffers maar.. het lukt. 

We zullen vandaag een heel stuk hetzelfde moeten rijden als gisteren, maar dat geeft ons meteen de kans om de gemiste dingen van gisteren te bekijken.. 

Wederom is het een drukke dag in Yellowstone..het lijkt erop dat veel Amerikanen zelf ook besloten hebben om nog even erop uit te gaan deze week. Nog even op vakantie voordat de winter toeslaat. 

Ik hoorde een local winkeldame vertellen dat ze hier nog nooit een Halloween zonder sneeuw heeft meegemaakt..en dat is over een klein maandje... 

Als we net 10 minuten het park in zijn gereden staan we al meteen in de file.. dat is hier heel normaal...Vakantiegangers die zich niks van de regels aantrekken en bij elk dier wat ze zien lopen volop op de rem trappen en uitgebreid stil gaan staan en kijken of foto's maken.  
En het is toch écht verboden om stil te staan op de weg!! 

Links van de weg blijken 2 bizons een ochtend wandeling door de rivier langs de weg te maken.. 
En iets verderop sjokt een kudde van die mega koeien door de vallei..en dat veroorzaakt uiteraard een mega file..maar... hebben we op laatste moment toch nog een grote kudde gezien.. alsof ze ons kwamen uitzwaaien. 

Na een half uurtje komen we bij de Grand Prismatic pond.. de meest kleurijke geiser in Yellowstone, met diep blauw, azure groen en zonnebloemgele kleuren. Om die kleuren goed te zien moet je eerst de berg op wandelen naar een uitkijkpunt.. dat is 1.6 km bergop.. zeker de moeite waard..in de zomer en niet nu!! 

Het temperatuur verschil tussen de koude ochtend lucht en het kokende water is zo groot dat er 1 grote wolk van damp boven de geiser hangt..dus de kleuren zijn niet te zien vandaag... nou ja.. pech..gelukkig hebben we nog Google om de fotos van anderen te zien... 

En zo rijden we Yellowstone uit en na enkele km Grand Teton National park weer in.Hier hebben we 10 jaar geleden de mooiste herfstkleuren gezien.. 
En ja hoor.. we zijn de parkentree nog geen 5 minuten voorbij gereden als we zien dat de naaldbomen steeds meer ruimte maken voor loofbomen. Links en rechts mooie velden met schitterende kleuren en af en toe maken we even een foto stop. 

Voor de lunch heb ik een leuke plek weten te vinden.. een zandpad brengt ons tussen de bomen naar een geweldige mooie waterplas.. weg van alle toeristen..Hier staan een paar auto's geparkeerd van wat locals maar geen chinezen of andere lawaaimakers.. 

En als we klaar zijn met de lunch gaan we wederom een ander klein weggetje in om naar de top van een berg te rijden vanwaar we een geweldig uitzicht hebben... We verbazen ons over de geweldige kleuren die we onderweg naar boven zien.. Diep rode struiken afgewisseld met goud gele.. 
Bovenop is een uitkijk punt vanwaar we eventjes rond kijken.. wat een uitzicht.. niet normaal zo gaaf!!!
Leuk detail is dat er geregeld Amerikanen zijn die ons horen praten en dan vragen waar we vandaan komen.
Zo ook hier.. een oudere Amerikaan vraagt waar we vandaan komen en verteld ons dan dat een kennis van hem pas geleden naar Nederland is verhuist..
Ook vraagt hij hoe onze uitzichten zijn in NL.. 
Nou meneer.. onze hoogste berg is ongeveer net zo hoog als de 1e bocht in deze weg... Ons land is PLAT.. PANCAKE FLAT..

Dan is het weer tijd om naar beneden te rijden en weer een stukje verder te gaan, anders komen we er natuurlijk nooit.
Maar er is hier zoveel te zien en de kleuren hier.. Tja.. kan het gewoon niet beschrijven... zo mooi.

Via een onverhard stukje bosweg rijden we langs het grote wintersport gebied van Jackson.. MEGA groot.. talloze skiliften en ander wintersport gebeuren.. Uiteraard nu zo goed als uitgestorven.
We hoeven nog maar een klein stukje te rijden en dat komt goed uit want de energie is er wel een beetje uit voor vandaan.

En dan als laatste nog een kleine surprise in de route van vandaag.. en dan letterlijk klein.
Een heel klein oud kerkje met toch wel het mooiste uitzicht vanachter het altaar..
Voorzichtig zet ik 1 stapje over de drempel.. en dan nog 1 ... nee.. gelukkig ik vlieg nog steeds niet in de fik zodra ik een kerkdrempel over stap.
PFFFF goed te weten!!

Na een snel kijkje klauteren we weer de auto in en rijden we door naar ons hotel in Jackson.
Daar aangekomen krijgen we een onverwachte verrassing voor de kiezen.
 

Maar dat staat in het volgende verslag.